De Werkgroep Communicatie geeft vorm aan het doel van het StotterFonds om goede voorlichting over stotteren te verzorgen. Er is een netwerk aan voorlichters actief, dat bestaat uit stottertherapeuten en ervaringsdeskundigen. 

We kiezen voor vraag gestuurde voorlichting. Dit kan bijvoorbeeld door gesprekken met leerkrachten van kinderen/studenten die stotteren. De leerling die stottert ondersteunen bij het houden van een spreekbeurt blijkt in de praktijk heel goed te werken. Er is voor het houden van een spreekbeurt een folder en poster uitgebracht: 'Stevig staan met stotteren', deze zijn te verkrijgen in de webshop. Aan een bijbehorend animatiefilmpje wordt nog gewerkt. Wanneer de allround logopedist dat wenst, kan een stottertherapeut meegaan naar school of helpen bij de voorbereiding. In het voortgezet onderwijs kan het zinvol zijn daarnaast een ervaringsdeskundige mee te nemen.

Lees meer...

Een alternatieve geïntegreerde benadering volgens het SAMI-model.
Door: Robert van de Vorst en Vincent L. Gracco

Samenvatting
Stotteren kent vele theorieën die iets trachten te zeggen over de oorzaak en andere verschijnselen verbonden aan de stoornis. Opvallend is dat in Nederland de logopedische praktijk stotteren doorgaans als een “neuromusculaire timingstoornis” duidt en stelt dat de aanleg voor stotteren gerelateerd is aan een mistiming van spraakbewegingen. Naast stotteren als timingstoornis zijn er echter in de loop van de jaren ook andere theorieën geformuleerd. Aangezien de kern van stotteren meestal wordt gezien als een stoornis of verzwakking van spraak-motorische processen zijn in dit artikel specifiek een aantal spraak-motorische modellen besproken. Spraak-motorische theorieën verklaren echter niet altijd de contextuele variabiliteit die vaak gepaard gaat met stotteren; de Speech And Monitoring Interaction (SAMI; Arenas, 2017) hypothese beschouwt naast spraakproductie ook (een verstoorde) monitoring als een belangrijke, mogelijk causale, component van het stotteren. Tot slot is kort belicht welke implicaties de ontwikkeling in theorievorming over stotteren kan hebben voor de klinische praktijk.

Lees het onderzoek hier.