Op deze kaart maken we onderscheid tussen reguliere therapieën (rood icoon) en niet-reguliere stotterprogramma’s (blauw icoon).
Reguliere therapieën worden gegeven door logopedisten of logopedist-stottertherapeuten die ingeschreven staan in het NVLF-register Stotteren. Logopedist-stottertherapeuten staan ingeschreven in het register voor European stuttering specialists (ESS), in het Kwaliteitsregister Paramedici (KP) en de registratie in het NVLF-register Stotteren. Op basis van het diagnostisch onderzoek wordt een therapie plan op maat voorgesteld. Samen met de cliënt of diens ouders komen therapeuten op basis van shared decision, waarbij voor -en nadelen worden afgewogen, tot een passende behandelkeuze. Een belangrijke afweging is bijvoorbeeld of gewerkt wordt volgens het sociale model of volgens het medische model. Bij de behandeling wordt gebruikgemaakt van richtlijnen van de European Stuttering Specialization. Als StotterFonds staan we achter deze richtlijnen en de manier waarop er behandeld wordt.
Niet-reguliere therapeuten hoeven niet te voldoen aan specifieke kwaliteitseisen met betrekking tot de gevolgde methodiek. Therapeuten kunnen de therapie naar eigen inzicht vormgeven, inclusief claims dat de therapie een cliënt gegarandeerd stottervrij maakt.
We vermelden de niet-reguliere therapieën op de website om een zo breed mogelijk beeld te geven, maar dat betekent niet dat we achter de behandelmethoden staan.
Wij bieden u hierboven een overzicht van de diverse therapie-instellingen. U kunt op de landkaart doorklikken naar meer informatie over de betreffende soort instelling.
Zie voor een toelichting het blauwe en het oranje vak hieronder.
Reguliere therapie wordt gegeven door logopedisten of logopedist-stottertherapeuten. Een belangrijk kenmerk van reguliere therapie is dat er eerst diagnostisch onderzoek wordt gedaan. Op basis daarvan wordt een individueel therapieplan opgesteld en wordt de therapie gestart. Hierbij wordt gewerkt volgens de richtlijn Stotteren.
Logopedisten behandelen personen die stotteren, maar niet iedere logopedist heeft dezelfde kennis en vaardigheden met betrekking tot stotteren. Elke (allround-) logopedist heeft tijdens de hbo-opleiding logopedie basiskennis verworven over het behandelen van stotteren. Na deze opleiding volgt de logopedist bijscholing onder andere om in het Kwaliteitsregister Paramedici geregistreerd te blijven.
Logopedie valt onder de basisverzekering en is tot 18 jaar volledig vergoed, vanaf 18 jaar na het voldoen van het eigen risico. Als een logopedist geen contract heeft getekend met uw verzekeraar, geldt mogelijk een eigen bijdrage per sessie. U kunt dit navragen bij de logopedist en/of verzekeraar.
De logopedisten op bovenstaand kaartje zijn NVLF-lid en staan geregistreerd in het NVLF-register Stotteren. Hieronder leest u meer over deze logopedisten.
De NVST logopedist-stottertherapeuten (herkenbaar aan het NVST-logo) zijn lid van de Nederlandse Vereniging voor Stottertherapie (NVST) en lid van de Certified European Stuttering Specialists (CESS). Stottertherapie bij een logopedist-stottertherapeut valt onder logopedie en wordt dus ook vergoed. Hieronder leest u meer informatie over de NVST logopedist-stottertherapeuten.
Logopedist
Stottertherapeut
Niet-reguliere therapeuten hebben qua opleiding een diverse achtergrond. Sommige therapieën zijn ontwikkeld door mensen die zelf ervaring hebben met stotteren en die hun persoonlijke oplossingen een plaats geven in de behandelmethode. De therapie is veelal gebaseerd op een specifieke visie of aanname over stotterend spreken en de therapie is daardoor vaak gebaseerd op een programma dat in grote lijnen hetzelfde is voor alle groepen cliënten. Niet-reguliere therapeuten hoeven niet te voldoen aan specifieke kwaliteitseisen met betrekking tot de gevolgde methodiek.
In veel gevallen wordt de niet-reguliere therapie deels of geheel door zorgverzekeraars vergoed vanuit het aanvullende pakket.
De niet-reguliere therapieën worden landelijk aangeboden.