Demosthenes

Demosthenes

alles voor en over personen die stotteren

Ga naar de website

NVST

NVST

alles voor en over stottertherapeuten

Ga naar de website

A. Reguliere therapieën
Een belangrijk kenmerk van de reguliere therapieën is dat er eerst diagnostisch onderzoek wordt gedaan. Op basis daarvan wordt een individueel therapieplan opgesteld en wordt de therapie gestart. Reguliere therapeuten hebben de brede paramedische HBO-opleiding tot logopedist gevolgd, of een universitaire opleiding Psychologie, die goedgekeurd is door de beroepsvereniging NVLF (logopedie) of NIP (psychologie). Bij de diagnostiek worden door de therapeut ook de overige respectievelijk logopedische of psychologische stoornissen, die een raakvlak met stotteren kunnen hebben, vastgesteld. In de therapiefase kunnen deze overige stoornissen eventueel ook worden behandeld. Er is dus sprake van een integrale benadering.

 De gespecialiseerde reguliere stottertherapeuten hebben na hun opleiding tot logopedist of psycholoog een opleiding tot stottertherapeut gevolgd die is goedgekeurd door de NVST (Nederlandse Vereniging voor StotterTherapie). 
De behandeling is gebaseerd op wetenschappelijke basis, zoals beschreven in de richtlijn Stotteren.
Voor deze vorm van therapie kunt u terecht bij:

Logopedisten en logopedist/stottertherapeuten moeten voldoen aan "Het Kwaliteitsregister Paramedici", waarin  kwaliteitseisen worden gesteld aan werkervaring en deskundigheidsbevordering. 

Logopedie valt onder de basisverzekering en is tot 18 jaar volledig vergoed, vanaf 18 jaar na voldoen van het eigen risico. Stottertherapie bij een logopedist-stottertherapeut valt onder logopedie en wordt dus ook vergoed.
Als uw logopedist geen contract heeft getekend met uw verzekeraar, geldt mogelijk een eigen bijdrage per sessie. U kunt dit navragen bij uw logopedist en/of verzekeraar.

 B. Niet-reguliere stotterprogramma's
Niet-reguliere stotterprogramma's hebben qua opleiding een diverse achtergrond. Sommige therapieën zijn ontwikkeld door mensen die zelf ervaring hebben met stotteren en die hun persoonlijke oplossingen een plaats geven in de behandelmethode. De therapie is veelal gebaseerd op een specifieke visie of aanname over stotterend spreken en de therapie is daardoor vaak gebaseerd op een programma dat in grote lijnen hetzelfde is voor alle groepen cliënten. Niet-reguliere stotterprogramma's hoeven niet te voldoen aan specifieke kwaliteitseisen met betrekking tot de gevolgde methodiek. In veel gevallen wordt de niet-reguliere therapie deels of geheel door zorgverzekeraars vergoed vanuit het aanvullende pakket. 

Voorbeelden van niet-reguliere stotterprogramma's zijn:
-De Boma-methode van instituut De Pauw
-De Hausdörfer methode
-Stutter Buddy
-De Del Ferro-methode
-McGuire Programma

Individuele therapie 
Hiervoor kunt u terecht bij een stottertherapeut of logopedist: 


Groepstherapie
Hiervoor kunt u terecht bij de meeste logopedist/stottertherapeuten en niet-reguliere stotterprogramma's (zie hierboven bij Therapie-instellingen).

Combinatie van individuele en groepstherapie
Dit wordt vooral verzorgd door logopedist/stottertherapeuten. Ook is er een mogelijkheid om een combinatie van individuele therapie en intensieve groepstherapie te volgen, het zogenaamde IZS-traject, welke wordt verzorgd door de Damste groep

Zie de rubriek 'Vind een therapeut in de buurt'.

Zelfhulpgroepen vallen deels onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse Stottervereniging Demosthenes. De vereniging ziet deze oefengroepen als een vorm van lotgenotencontact. Naast de groepen die aangesloten zijn bij Demosthenes zijn er ook zelfhulpgroepen die door de diverse therapieën worden aangeboden.

De term ‘zelfhulpgroep’ klinkt in eerste instantie wellicht wat zwaar, maar het is enkel een vorm van nazorg. Er zijn verschillende zelfhulpgroepen, verspreid over het hele land. Door deze groepen worden avonden georganiseerd, meestal eens per 2 of 3 weken, waarbij zowel stotterende mensen als andere geïnteresseerden welkom zijn.

Grofweg zijn de doelstellingen van een zelfhulpgroep te verdelen in:
- het in stand houden van de vaardigheden uit een (eventueel) gevolgde therapie
- het delen van ervaringen

Het delen van ervaringen wordt door veel mensen als zeer nuttig beschouwd. Veel stotterende mensen hebben in hun directe omgeving niemand om stotterervaringen mee te delen, dus binnen een zelfhulpgroep kunnen er heel wat  goede gesprekken op gang komen over specifieke vragen of problemen.

Tijdens deze bijeenkomsten kunnen spreektechnieken worden geoefend, maar ook alledaagse dingen als telefoneren of boodschappen doen. Ook moeilijke situaties als sollicitatiegesprekken kunnen aan bod komen, als men daar behoefte aan heeft.

Sommige groepen zijn gebaseerd op één specifieke therapie, sommige accepteren alle vormen van therapie. Klik hier voor informatie over de locatie van de diverse zelfhulpgroepen. 

U kunt zelf contact opnemen met de contactpersoon van de groep in uw regio als u een bijeenkomst wilt bijwonen.

Aanmelden nieuwsbrief

Sponsors en partners

DTFonds
DTFonds
Cultuur Fonds
Demosthenes
NVST
InternetDiensten Nederland