Een stotterpil, hoeveel hebben we daarvoor over? Gewoon één pil in je leven, of desnoods elke dag eentje, en dan helemaal van het stotteren af zijn, zonder enig ongewenst bijverschijnsel. Hebben we daar niet allemaal wel van gedroomd – of durven we er zelfs maar niet aan te denken. Dr Gerald Maguire, een Amerikaanse psychiater die zelf ook stottert, en zeer actief is op dat gebied, heeft nu een studie gepubliceerd over Pagoclone, een soort Valium.

De studie is goed uitgevoerd; 132 stotteraars zijn verdeeld in twee groepen, waarvan één de pil wel krijgt en de andere niet - de placebo groep. Dit onderscheid is bepaald door loting en ‘blind’ uitgevoerd, dat wil zeggen, noch de arts noch de patiënt weet in welke groep de patiënt zit. Dan worden allerlei stotter-parameters gemeten, zowel van technische aard, als van meer emotioneel karakter. Tenslotte wordt de code verbroken, en kunnen de gegevens bewerkt worden. 

Van de ongeveer 40 testmethodieken op verschillende tijdstippen waren er slechts een paar waarbij Pagoclone statistisch significant bleek te helpen. Het sterkste effect werd gemeten bij het percentage gestotterde lettergrepen (%SS); dat bleek na 4 weken Pagoclone met 21% verminderd te zijn. Als je echter deze relatieve percentages omrekent in absolute percentages, zie je een gemiddelde vermindering in SS van 8.3% naar 6.7%. Dit lijkt nauwelijks klinisch significant te zijn, en helemaal als je dan de toch wel vrij veel voorkomende bijwerkingen in beschouwing neemt (moeheid, hoofdpijn), dan is Pagoclone nog niet de stotterpil, waarop we allemaal zitten te wachten. 

Dit review (weer in het Engels) is toch wel een lastig verhaal, waarbij ik geprobeerd heb om alles zo helder en simpel mogelijk uit te leggen. Ik heb overigens al contact gehad met de schrijver (Gerry Maguire), die zeer tevreden was over de grondigheid van mijn review, als ook over sommige aspecten, die hij er niet in had geschreven, maar die ik wel had geconcludeerd. Het gebruik van het Engels is niet het moeilijkst gedeelte van het verhaal, dus veel plezier bij het lezen.

Bert Bast