Wanneer u iemand op uw spreekuur krijgt die stottert is het belangrijk dat u goed luistert naar de klacht en op de hoogte bent van de huidige ideeën over stotteren. Met name over de aanpak van beginnend stotteren zijn de ideeën de laatste 20 jaar veranderd.

Als arts speelt u een belangrijke rol in het vroegtijdig onderkennen van stotterend of haperend spreken. Kinderen met klachten komen nu eenmaal het eerst bij u, en bovendien bent u bij uitstek degene die ouders en kind naar een stotterdeskundige kan verwijzen.

Met vroegtijdige signalering en behandeling (vanaf het 2e en vóór het 7e jaar) zijn veel problemen op latere leeftijd te voorkomen.
U kunt als arts bezorgde ouders helpen door bijvoorbeeld samen met hen de Screeningslijst voor Stotteren door te nemen. U kunt zorgen voor een goede begeleiding van stotterende kinderen en hun ouders door hen te verwijzen naar een logopedist of stottertherapeut. Op de achtergrond kunt u het proces blijven volgen, wat voor uzelf ook heel interessant kan zijn. De aanpak van stotteren bij jonge kinderen is namelijk de laatste 20 jaar behoorlijk veranderd.

Stotteren zou vanzelf overgaan....? Dan zouden er geen volwassen stotteraars zijn!

Lees meer...

Lees meer...