Op 24 januari besteedde de talkshow Beau een deel van de uitzending aan het onderzoek van Else Eising naar de genetica van stotteren. Naast Eising waren ook aanwezig Femke Merel van Kooten, voormalig tweede kamerlid, en Rik Mets, docent Geschiedenis. Van Kooten heeft lang gestotterd, maar is hier door de Del Ferro-methode van af gekomen. Mets stottert nog steeds.

Tijdens het interview kwamen twee verschillende zienswijzen naar voren. Aan de ene kant Van Kooten, die haar stotteren niet wilde accepteren en veel baat heeft gehad bij de Del Ferro-methode. Inmiddels spreekt zij vrijwel vloeiend, wat haar werkzaamheden als politica heeft geholpen. Aan de andere kant Mets, die zijn stotteren juist heeft geaccepteerd en omarmd. Het belemmert hem niet in zijn werk als docent.

Daarnaast was Van Kooten erg duidelijk in haar mening over de logopedie. Volgens haar leren logopedisten jonge mensen die stotteren dat zij met hun stotteren moeten leren leven, zonder hen werkelijk te helpen. Dat alternatieve methoden als Del Ferro niet worden vergoed vanuit het basispakket is haar een doorn in het oog.

Vanuit het Stotterfonds willen we benadrukken dat stotteren op verschillende wijzen bekeken kan worden. De logopedie dwingt mensen niet te denken dat zij met stotteren moeten leren leven, maar biedt wetenschappelijk onderbouwde methodes en hulpmiddelen om mensen te helpen met hun spraak. Alternatieve methoden als Del Ferro en Hausdörfer zijn niet wetenschappelijk gefundeerd, maar zijn voor sommige mensen wel degelijk werkzaam. Echter niet voor iedereen.

En hier zit de crux van het probleem. Stotteren is een complex probleem, zowel qua oorzaken als manieren om ermee om te gaan. Wat voor de één werkt, werkt misschien niet voor de ander. De één kan het stotteren accepteren en ermee leven, een ander is er meer bij gebaat om er vanaf te komen. Het is deze nuance die het Stotterfonds wil benadrukken.

Via deze link kun je meedoen aan het onderzoek Genetica van Stotteren.

Een fragment van de uitzending is hier te bekijken.