Niet geplande paden leveren de mooiste vergezichten
-
Auteur:
‘De binnenkant van de vrucht zijn mijn emoties en gedachten. Hoe meer ik stotter, hoe dikker de schil wordt, dus hoe minder ik mijn gevoelens laat zien’.
Op een maandagavond druppelden ze binnen. Mobiele telefoon nog aan het oor of wat gespannen om zich heen kijkend. Vier strak geklede meiden en vijf jongens met hun spijkerbroek nonchalant op de heupen. Het was de eerste bijeenkomst van de ‘jongerenstottergroep’. Het thema van deze avond was: ‘elkaar en elkaars stotteren leren kennen’. Ook konden de jongeren aangeven wat ze verwachtten en wensten van en in de groep.
De client van Leonoor Oonk
-
Auteur:
Het jongetje, Kasper, werd aangemeld met stotterproblemen. Hij was vier jaar en stotterde heftig, met daarnaast ook nog vloeiende momenten.
Het stotteren van Kasper vertoonde gespannen herhalingen en blokkades. Hij werd rood als hij begon te stotteren en was zich duidelijk bewust dat het spreken moeilijk voor hem was. Zijn ouders bevestigden dat beeld. 's Avonds voor het slapen gaan, vroeg Kasper soms aan zijn moeder: "Mamma, waarom kan ik niet goed praten?". Ook zag zijn moeder hem wel eens stilletjes in een hoekje woordjes oefenen.
Een vreemde vogel
-
Auteur:
Hij was in het dorp waar hij opgroeide met zijn stotteren een vreemde vogel, een zonderling. Met hem van gedachten wisselen kon je eigenlijk überhaupt niet. Vrienden had hij niet en ook geen partner. Toen ging hij in therapie omdat hij op de televisie had gezien dat je daardoor van je stotteren kunt afkomen. Zijn familie en bekenden, de buren en de meeste dorpsbewoners wisten nu dat hij beter wilde leren spreken.
.png)
