Wildplassen
-
Auteur:
Gewoon mijn vinger opsteken en vragen is buiten kijf, ik stotter immers en ken vreselijke schaamte.
Een oude klassenfoto in zwart-wit, sluimerende herinneringen banen zich een weg naar bewustzijn; emoties spoelen op de stranden van mijn gedachten. Ik bevind me weer in het klaslokaal van juffrouw Kloes, een tanige vrouw met een blik die gezag uitstraalt, me weer dat jochie van amper zes voelend dat zijn eerste schreden heeft gezet in de wereld van de grote school. Ik kijk op de foto. Toch zit ik zelfverzekerd in de bank, vól zelfvertrouwen blik ik in de camera! Louter bekende gezichten om mij heen: Ruurd Gareidus, Danny van der Vaart, achter me Johnny Stet. Wilfred Ooster met z'n flaporen. Wie kan Marianne Huisman en Anita Bruin vergeten, ik verloor van ze met vechten! Mijn diepste ik vraagt zich opeens iets af, "Is de foto een farce? Zit ik daar niet zo zelfverzekerd?"
Stotteren bij jonge kinderen als signaal
-
Auteur:
Stottertherapie bij jonge kinderen is een zoektocht naar factoren die stotteren naar voren laten komen. De stottertherapeut is een gids in dit proces voor het stotterende kind en zijn of haar ouders. Het meisje in de wachtkamer zat voor het poppenhuis en sprak met haar moeder. Haar moeder luisterde aandachtig en nadat het kind haar twintig herhalingen beëindigd had gaf ze haar dochter rustig antwoord. Toen ik samen met het meisje speelde keek ze me frank en vrij aan en vroeg heel rustig 'magmagmagmagmagmagmagmagmag ik nog even bij het poppenhuis kijken'. Ik keek even rustig terug en zei: 'Ja, hoor. Misschien kun je ook wel magmag zeggen.'. 'Dat kan ik wel' zei Laura en herhaalde 'magmag ik nog even bij het poppenhuis kijken'. Haar moeder keek heel verbaasd.
Stotteren op de televisie
-
Auteur:
Een jaar of wat geleden besloot ik mij op te geven voor de tv-quiz Get the Picture. De directe aanleiding hiervoor was onze toenmalige onderbuurman: een bejaarde, dove en demente man wiens tv ons elke ochtend na het opstaan verblijdde met de tune van deze quiz inclusief de bijbehorende piepjes en bliepjes. Na enkele dagen viel het aanmeldformulier in de bus. Natuurlijk verwachtte ik niet echt aan het programma mee te gaan doen. Ik was vast niet de enige die zich opgaf en er waren zeker betere en leukere kandidaten. Tot mijn verbazing echter, ontving ik na een aantal weken een uitnodiging om naar de voorselectie in Hilversum te komen.
.png)
