Mijn stotteren en ik - edwin
Gedachten van een 19-jarige omtrent zijn stotteren.
Stotteren zie ik als een belemmering als het gaat om spreken in het openbaar en het zoeken of onderhouden van contacten. Ik denk vrijwel iedere dag ‘Ik zou steviger in mijn schoenen hebben gestaan en meer kunnen bereiken als ik niet zou stotteren’. Ik durf niet of amper een gesprek te beginnen als ik bijvoorbeeld in de bus zit op weg naar school met mijn klasgenoten.
Ik voel mij vrij.......
Een ervaringsverhaal door Charlotte Meynen
Op mijn 18e realiseerde ik mij dat ik vanwege mijn wensrichting, werken in een communicatief beroep, toch echt serieus aan het stotteren moest gaan werken. Zodoende kwam ik bij de Hausdörfertherapie terecht en het was een begin van mijn reis naar meer rust in en met mijn spreken. Wat mij destijds raakte was de poster “Famous people who stutter” met o.a. Marilyn Monroe en Winston Churchill. Dat heeft mij aan het denken gezet: als zij ondanks het stotteren zover zijn gekomen, dan moet het mij ook kunnen lukken.
Woorden die blijven steken
Onderstaand gedicht is ingestuurd door Ard Sizoo, 23 jaar uit Deventer
woorden die blijven steken
niet willen komen
woorden gedragen door emotie
wij helpen je dragen
.png)
