Stotteren met de Koning en de Koningin, de kroon op mijn stottercarrière
Lieve allemaal,
Zoals enkelen mij voorgingen op deze site vertel ook ik graag mijn ervaringsverhaal over mijn stotteren aan jullie. Maar eerst stel ik mijzelf even voor. Ik ben Pieter, 22 jaar, woonachtig in het mooie West-Friesland samen met mijn ouders en zus, en sta midden in het leven. In mijn dagelijkse leven studeer ik met ontzettend veel plezier en passie scheikunde. Inmiddels ben ik halverwege mijn master. Naast studeren heb ik een bijbaan voor één dag per week, voetbal en fitness ik graag en doe ik vrijwilligerswerk voor zowel mijn studievereniging als voor de voetbalvereniging.
Ontmoeting met mijn stottertherapeute
Ik liep deze week mijn oude logopediste Marjon Bremer in de buurtsupermarkt tegen het lijf. Als vanzelfsprekend tik ik haar aan en kijk ik haar verrast aan, na een paar tellen herkent ze mij ook en spreekt zelfs mijn naam correct uit: Zineb. Heel gek zo’n ontmoeting, vertrouwd en nabij maar tegelijkertijd voel ik ook de afstand die ik heb afgelegd sinds de laatste keer dat ik haar in de logopediepraktijk bezocht, zo’n 10 jaar terug. Marjon vertelde mij dat ze zich het moment dat we samen een presentatie over stotteren voor mijn klas gaven nog goed herinnert. We verbaasden ons over het feit dat ik dat toen nodig had, dat zij samen met mij de presentatie gaf. Alleen durfde ik dat toen niet.
Stotteren in Japan
In juli 2018 was het wereldstottercongres in Hiroshima, Japan. Het was het StotterFonds in het groot; verenigingen voor therapeuten en voor mensen die stotteren organiseerden het congres namelijk samen.
De Japanse patiëntenvereniging Genyukai was als medeorganisator duidelijk aanwezig. Ze hebben voor de gelegenheid een aantal ervaringsverhalen over stotteren in Japan vertaald naar het Engels. De mooie verhalen laten aanzienlijke verschillen zien tussen Japan en Nederland.
De Japanse maatschappij is er één waar het individu niet teveel op wil of mag vallen. Het delen van gevoelens zou de harmonie kunnen schaden, dus kan beter niet gedaan worden. In dat licht is het lastig aan het stotteren te werken. Tegelijk is het voor de hand liggend dat mensen die stotteren wat vaker voor de samenleving verborgen worden.
.png)
