Het verhaal van Rutger
Ik zal een jaar of 10 zijn geweest toen ik aan de beurt was om mijn spreekbeurt voor de klas te houden. Ik hield hem over Tirol, een provincie in Oostenrijk. Eindelijk kon ik vertellen over mijn grote passie. In mijn enthousiasme had ik allerlei folders, plaatjes en souvenirs verzameld. ‘’Hoi allemaal, mijn spreekbeurt gaat over..T…T…TTT’’. Mijn uitzicht was een ijzig stille klas die mij aanstaarde terwijl ik aan het vechten was met die lastige letter. De tijd heb ik uiteindelijk volgemaakt met het laten zien van plaatjes ‘’Dit is de brug van, en hier kun je skiën’’. Korte uitgepufte zinnetjes. Eén meisje had de durf mij een vraag te stellen. Het was mijn eerste serieuze bewuste besef dat het stotteren mijn leven negatief kon beïnvloeden. Ik kreeg een voldoende voor mijn spreekbeurt. Van binnen was ik ontredderd. Ik had het geluk in een fijne klas te zitten maar.. PLAK! De stempel op mijn voorhoofd was al gezet, Rutger de stotteraar.
Interview met Erik Hollander op rtlnieuws.nl
170.000 Nederlanders hebben er last van: stotteren. Voor de een niet zo'n probleem, voor anderen een reden om niet naar dat ene gezellige feestje te gaan of niet te solliciteren op die interessante functie waarbij je vaak voor groepen moet spreken. Op 22 oktober is het Wereldstotterdag, die dit jaar in het teken staat van stotteren bij jonge kinderen. Want door vroeg in te grijpen, kan je later veel stotterleed voorkomen. Erik Hollander (34) stottert en vertelt wat het voor hem betekent.
Lees het artikel hier.
Interview met Tom de Beer
De 34-jarige Tom de Beer uit Tilburg stotterde een paar jaren geleden nog flink. Na het volgen van de McGuire-cursus gaat het inmiddels een stuk beter.
Lees een interview met hem in het Brabants Dagblad.